ATA'ya Yazlıan Şiirler

Atatürk Olmasaydı

Bu okullar, bu yollar,Akan sular pınarlar,
Büyür müydü ağaçlar, Atatürk olmasaydı.

Gökte uçan uçaklar,Ana evlat kucaklar,
Oynar mıydı çocuklar, Atatürk olmasaydı.

Ne camide kuranlar, Minarede ezanlar,
Kılınmazdı namazlar, Atatürk olmasaydı.

Santraller barajlar, Otopark ve garajlar,
Akar mıydı pınarlar, Atatürk olmasaydı.

Jetler uçar havada, Yemek pişer tavada,
Olur muydu şu doğa, Atatürk olmasaydı.

Rüzgar eser sessizce, Nişancımız keskince,
Yaşar mıydı özgürce, Atatürk olmasaydı.

El ele verelim biz, Yorulmasın asla diz,
Yaşar mıydık bağımsız,Atatürk olmasaydı.

Bitti artık acılar,Anne baba amcalar,
Tüter miydi bacalar, Atatürk olmasaydı.

Sıcak sıcak kestane, Lokanta ve pastane,
Olur muydu hastane, Atatürk olmasaydı .

Çalış çabala devin, Şu günlere çok sevin,
Olur muydu bir evin, Atatürk olmasaydı.
Hüseyin Çelik

Bir Büyük Türk Atatürk
Sarık vardı, külah vardı, fes vardı,
Halk başına rastgeleni sarardı,
Bir baş çıkıp tüm başları kurtardı:
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Kürt kimdir ki, Laz kimdir ki, Çerkes kim? ..
Tümü tek ulustur benim bildiğim,
Her hususta A 'dan Z 'ye sevdiğim;
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

'Batı' Demiş. Şu-bu ulus anlama,
'Uy' Dememiş Fransız 'a, Alman 'a,
Uygarlığı kasdetmiştir bununla
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

O 'nca batı; bilim, erdem, nur demek,
'Temelini en yükseğe kur' Demek,
Ülke için yıkılmayan sur demek,
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Nice ulus var ki; barbar helelik,
Türk 'te barış en tanınmış nitelik,
Hem barışçı hem de uygar üstelik
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Hem tarımcı, hem öğretmen, hem lider,
Hem bilimdir, hem mevzidir, hem siper,
Hem teknisyen, hem diplomat, hem asker
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Mekanı var, zamanı yok, kul ama
Yüreklerde yaşar durur daima,
Ankara 'dan ışık saçar dünyama
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

O Türk 'e can verdi, bir destan verdi,
Bir baştan bir başa bir vatan verdi,
Türk O 'na sadece bir unvan verdi:
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Din de vardır, devlet de var vatanda,
Din ayrıdır, devlet ayrı mizanda,
Laikliği koydu bu eş anlamda
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Türk yazardı Uygurca 'yla Göktürkçe,
Yazı döndü Arapça 'ya gittikçe,
Türk 'e verdi bir yazı ki; tam Türkçe
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Kadın çıktı arkasından kafesin
Ki; tüm evren hak-hukuku öğrensin,
Tüm bilenler bilmeyene öğretsin:
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Artık kişi uygar, giyimi uygar,
Okuma-yazması, biçimi uygar,
Tartısı, ölçüsü, seçimi uygar,
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Ne kadar nuru varsa göklerin;
Üstüne yağmalı Büyük Asker 'in.
Ben bir Türk 'üm, benim eşsiz liderim
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

Atatürk; tüm yurdu kuşatan bayrak...
Atatürk; tarihe saplanan mızrak...
Atatürk tanyeri... Atatürk şafak...
Bir ölümsüz, bir Büyük Türk; Atatürk.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
ERZURUM SANKİ YAYLA isimli hece şiirlerinden > 7-10/100)
İsmet Barlıoğlu

Atatürk - 19 Mayıs 2004
Özgürlüğüm, bir kılıç misali.
Kınında durmalı kılıç, her vakit.
Giren müşteri düşman olduğunda
Düşman ile kılıç savaşır, sonra bir ses:
' Batı'yı yendik, yönümüz Batı! '

Atatürk'üm. Tüm dünyaya mührüm.
Türk'lüğüm, insanlığa Çınar'ım.
Korkum, takip edemeyeceğim diye
Korkum. Durmam, durmam yine de.

İnsanlığı savunan milliyetçim
Savarona abidesi olanca gençti
Yaşlı şehitler ile en genç ışıldar
Şimdi de, olacak da böyle:
Durdurkça dünya, gelen her nesille.

Varlığın yokluğundur, sen iken sen.
İnsanlar sana akar selam durmaya
Sokaklardan, barlardan, hastanelerden:
Ben, gördüğümde dedemi, senden...

... Kılıç kınında her vakit,
Ama öyle ki, cesaret ile bezeli.
Vurdukça 'olan olası-olumsuz'a,
Dalgalanarak ıslığıyla yarar
Havayı, surları, bu kılıç olur ebedi.

Selam verirdik sana televizyonda,
Biterken programlar ya da erkenden
Seni özledik şimdi, mor yağmurlarda
Kuş kaçar ya içeri, penceremden...

...Devir babam devir, devir içkileri:
'Ah' der babam, 'ah' dert Ata'm
Karnından aldırdığın senin sular,
Bu millet bunun sebebini bilmeli;
Sen vardın acılarında, yanıbaşında.

Hatırlatır seni her şey: Bu millet;
Sen kurtardın onu, şimdi.. dön mesut et.
Keşke uyansan, ileri! Keşke hortlasan;
Ölün yeterdi bazılarına, Ata'm:İNSAN.

Ne yapardın dünya elden gidiyor diye?
Eminim: 'İstikbal göklerde! ' derdin;
Ama, bu sefer uzayı işaret ederek,
Ve eklerdin, en doğaç-kararlı sesinle:
'Yaratıcılığa evet, nüfus kontrolüne son! '

-

Saat 23.30'u biraz geçerken
Akın Akça

Atatürk - Bir Yudum Umut Resmi
Sen,
Yüzyılların tanık olduğu coşkuyu
Dillendiren yudum yudum ezgilerce
Söylenmemişleri bir yana koyup
Söylenememiş aydınlıkları çizensin…

Sen,
Gözlerince uzak bir ufka inanıp bir ömür
Gözlerini yumduğun anları hayata sokup
Gözkapaklarını saran simsiyah kuşağı
Gözbebeklerinin şavkında boğansın…

Sen,
Tanımsız korkuları hapsedip inancına
Korbeyaz doğruları heybende unutup
İnancında eksiltip başaramama telaşını
Bir tutam aydınlığı dingin halka saçansın…

Sen,
Devrimi doğuran kararlı bakış
Esareti yıkan balyoz
Emperyalizmin yüzünde patlayan tokat
Son bir söz köleliğe dair…

Sen,
O’sun işte devirip giden köhne yangını
Unutulmuşluğun çığlığıyla uyanan sabah
Bir çıtırtının öznesi sessizlikte
Son hecesi, yükselen bir haykırışın.
Yaraya basılan sinsi tuz değil
Mutluluk türküleri, aydınlık sevdaların.
Başkaldırışın özgür yüzüsün sen,
Ablukadan arda kalmış
Dev bir şiir;
Bilmem hangi şairin kaleminden sökülmüş
Kimbilir hangi sanatçının can verdiği
Notasız bir senfoni,
Berrak bir derenin coşkusuna takılmış
Devasa bir yangın resmisin,
Suyun ritminde şırıl şırıl raks
Omuz omuza halkıyla, dizi dizi halay
Gözgöze romantik bir vals
Memede çocuk susamış özgürlüğe…
Dedim ya
Gökyüzü zamansız yarılır kimi gün
El değmemiş korkuları yırtar zaman
Parçaları birleştiren mavi bakışlı adam
Ufka dalar ıssız aydınlıkta
Ve karanlığa bir damla düşer sessiz
Yalnız bir damla
Ki yetim kalmış bir sonbahar sabahı;
Ağlayışı sezinleyen yürek
Özleyiş çizgisini aşar
Sonsuzluğa kanat çırpar yorgun martı
İnanılası bir gelecek getirir fısıltın
Mutlu yarınlar müjdeler maviyi anlatışın
Bedeninin uzaklığınca yakın fikrin
Sen bulutların şarkısı
Bir bebeğin düşlediği enginliksin.
M Kemal Atatürk

(10 Kasım 1998 - Antalya)
Cem Karadeniz

Atatürk'ü Anlamak
Gölgesine yatıp, sözden yorulduk,
Hedefler ne idi, düz yoldan saptık.
Yeni yeni tarif, lügatlar bulduk,
Başöğretmen yapıp harfleri sattık.

Barış furyasıyla gitti hürriyet,
Büyük millet derken kesik zürriyet,
Milli çıkar bile, artık keyfiyet,
Yamandık birine, zevkleri tattık.

İstikbal gökteydi, indirdik yere,
Tapuları verdik, gerine gere,
Misak-ı milli mi? orada nere?
Davulla zurnayla temeli attık.

Mideden düşünüp, milli konuşur,
Bölüp yutmak için yolda buluşur,
Kaşları kaldırıp, alttan gülüşür,
Dinamiti koyup seni aldattık.

Şimdi kahramanlık, ihanete eş,
Birbirine girmiş, mert ile kalleş,
Yalakalık meslek, hem de güzel iş,
Cevher-i asliden, cilalar yaptık.

Efendi dediğin sürünür yerde,
Biçare kapılmış bin türlü derde,
Bugün bulunmuyor yarını nerde,
Orağa, tırpana, hasret bıraktık.
................
Ahmet Kurt

Atatürk'ten Son Mektup

Siz beni halâ anlayamadınız .
Ve anlamayacaksınız çağlarca da...
Hep tutturmuş 'Yıl 1919, Mayıs'ın 19'u' diyorsunuz.
Ve eskimiş sözlerle beni övüyor, övüyorsunuz .
Mustafa Kemâl'i anlamak bu değil,
Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil.

Bırakın o altın yaprağı artık,
bırakın rahat etsin anılarda şehitler.
Siz bana, neler yaptınız ondan haber verin.
Hakkından gelebildiniz mi yokluğun, sefaletin ?
Mustafa Kemâl'i anlamak yerinde saymak değil.
Mustafa Kemâl'in ülküsü, sadece söz değil.

Bana, muştular getirin bir daha,
uygar uluslara eşit yeni buluşlardan..
Kuru söz değil, iş istiyorum sizden anladınız mı ?
Uzaya Türk adını Atatürk kapsülüyle yazdınız mı ?
Mustafa Kemâl'i anlamak avunmak değil,
Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil.

Halâ, o, acıklı ağıtlar dudaklarınızda,
halâ oturmuş, 10 Kasımlarda bana ağlıyorsunuz .
Uyanın artık diyorum, uyanın, uyanın !
Uluslar, feşine çıkıyor, uzak dünyaların..
Mustafa Kemâl'i anlamak gözboyamak değil,
Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil..


Beni seviyorsanız eğer ve anlıyorsanız ;
laboratuvarlarda sabahlayın, kahvelerde değil.
Bilim ağartsın saçlarınızı.. Kitaplar..
Ancak, böyle aydınlanır o sonsuz karanlıklar...
Mustafa Kemâl'i anlamak ağlamak değil,
Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil.

Demokrasiyi getirmiştim size, özgürlüğü..
Görüyorum ki, halâ aynı yerdesiniz, hiç ilerlememiş,
birbirinize düşmüşsünüz, halka eğilmek dururken.
Hani köylerde ışık, hani bolluk, hani kaygısız gülen ?
Mustafa Kemâl'i anlamak itişmek değil,
Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil.

Arayı kapatmanızı istiyorum uygar uluslarla.
Bilime, sanata varılmaz rezil dalkavuklarla.
Bu vatan, bu canım vatan, sizden çalışmak ister,
paydos övünmeye, paydos avunmaya, yeter, yeter !
Mustafa Kemâl'i anlamak aldatmak değil,
Mustafa Kemâl ülküsü, sadece söz değil...
Halim Yağcıoğlu

Atatürk ve Öğretmenlerim

O ATA, O büyük,
Başöğretmenim Atatürk!

Sonra Cumhuriyet, devrim,
Sonra okul ve öğretmen,
Sonra arı Türkçe, yeni harfler;
Sonra öğretmen Sonuvar,
Sonra öğretmen Yaylalı,
Sonra kara tahta, kâğıt, kalem,
Aydınlanıverdi içim, dışım.
Bırakıp çobanlığı, çiftçiliği,
Öğrenci oluverdim ben...

Uzun süren bir uykudan uyanışın,
Karanlıktan aydınlığa çıkmanın,
Okumanın, yazmanın, bilmenin,
Mutluluğunu duydum, mutluluğunu.
İçtenlikle öptüm ellerini öptüm;
Fikri Sonuvar öğretmenimin,
Hüsnü Yaylalı öğretmenimin...

Onlar göçüp gittiler bu dünyadan,
Meyve verdi diktikleri fidanlar,
Bire bin verdi ektikleri tohum.
Eğittikleri, öğrettikleri çocuklar,
Dağıldı dalga dalga ülkemize,
Uyandı çağlarca uyuyanlar...

'Kuş uçmaz, kervan geçmez,
Tekerleğin değmediği yerlere'
Doğan ilk güneşti onlar! ..
Ahmet Tufan Şentürk

Ben Türkoğlu Türküm ben Atatürk’üm

Çanakkale de Avrupalı palikaryaları doktuk sulara
Çatlamış ardamarları Avrupalıda utanmak nere
Ders almadılar tekrar saldırdılar bu kutsal toprağa
Kocatepe ten Atatürk’ten aldığı kutsal emirle
Egede palikaryayı tekrar Mehmet’im doktu sulara
Kocatepe Avrupa’nın içinde iyileşmez yaradır
Resmi dairelerden Atatürk’ün kaldırmak çaredir.
Avrupa utanmaz, arsız emperyalist bir ukaladır
O Karafatmaydı dadaş kızı palikarya dersini veren
Atatürk’le o kutsal savaşı kadın haliyle o görevi gören
Çıplak ayakla, karnı açken kurtuluş savaşı veren
Kimse unutturamaz palıkarya Atatürkü iyi öğren
İyi anlayın, iyi belleyin Türk’ün ebedi düşmanları
Biz Türkoğlu Türk üz emperyalistleri yenen Atatürk’üz
Asla dönmeyiz geri hep gideriz ileri
Hedefimiz Kızılelma Türkoğlu Türk ileri
Avrupa’nın yokmuş Atatürk’ün resmine tahammülü
Türk’ün gül bahçesinde ender güldür Atatürk’ü
Kimse silemez gönüllerde bitmeyen bu aşkı
Ben Türkoğlu Türküm ben Atatürk’üm,
Türkoğlu Türk artık ileri.

Halil ÇOLAK 12.11.2005 Ankara
Halil Çolak

Atatürk

Kalbimiz yurt aşkı ile dolu
Yolumuz aydınlık Atatürk yolu
Tarihte destanlar yaratan
Türkiye’ yi özgür vatan yapan
İnsanlığın nuru
Türklüğün onuru Atatürk.
Çağlara damgasını vuran
Karanlığa sömürüye karşı duran
Türklüğün gururu Atatürk.

Türklüğe onur veren
Bir sır, bir duyarlıktır Atatürk
Türklüğe yol gösteren
Bir uygarlıktır Atatürk.

Türklük dünyasında
Gönülleri dolduran
Bir duygudur, idealdir
Bir sevgidir bir yürektir Atatürk.
Ben Türküm deyene
Her Türk çocuğuna
En büyük örnektir Atatürk.

Dünya durdukça izindeyiz
Bağlıyız Atatürk’ e
Her kalpte, her dimağda
Eşsiz bir semboldür Atatürk
Her devirde her çağda.
Özkan Gönlüm

Atatürk Ve 23 Nisan

Toprak parçası değil bu,Vatan; yeryüzünde güzide
Can eksen can fışkıracak,yemyeşil yeryüzünde
Bu toprak öyle kutsal ki,tüm Türk’lerin gözünde,
Bağımsızlık,Egemenlik,Hürriyet var sözlerinde.

Bir kahraman çıkacak ortaya,yön vermek için ülkesine,
Tabi kalarak elbette,hürriyet ve bağımsızlık ilkesine,
Binecek viranede olsa,ana doluya götürecek teknesine,
Son verecek ülkesinin içindeki,zor bilmecesine.

Toprağı uğruna can verecek,insanlarla buluşacak,
Yaşlısı genci,alevisi,sünnisi herkesle konuşacak,
Batıdan mı,güneyden mi,egeden mi,bir yerden başlayacak
Bu millet,bu toprak,elbette bağımsızlığı yaşayacak.

Eserinin temelini yavaş,yavaş sağlam atacak,
Çatısı en güzel olsun diye,çok,çok güzel çatacak
Ve son sayfası geldiğinde eserinin altına imza atacak,
Ortasına bir gönder dikecek,şanlı bayrağımı asacak.

Çatısını çattı,imzasını attı,tüm dünyaya onaylattı,
Laiklik dedi,Egemenlik dedi,Cumhuriyeti anlattı,
En son emeli ise T.B.M.Meclisini kurmaktı,
Emeline erdi,kurdu meclisi,halkına yönetimi devretti.

Toplandı meclis 23,NİSAN,1920 de,seçildi cumhur,
Kararlar alındı o mecliste,ülke için büyük bir gurur,
Bayram ilan edildi,Mecliste,karar çoğunluğundur,
Bu bayram onların olsun,Çünkü gelecek çocuğumuzundur…


Selahattin Ölmez

Cumhuriyeti
Samsundan çıkarak Atamla yola
Amasya, havzada, verildi mola
Erzurum Sivasda girdik kol kola
.......Kurtuluş harbiyle verdik diyeti
.......Atatürk'le, kurduk, Cumhuriyeti


Tüm insanımızda vardı sağ duyu
İşğal edilince, o kordon boyu
Toparladı vatan, için orduyu
.......Kurtuluş harbiyle verdik diyeti
.......Atatürk'le, kurduk, Cumhuriyeti


Cephelere gitti, kurulan ordu
Düşmanlara karşı savundu yurdu
Savaşmayı degil, ölmek buyurdu
.......Kurtuluş harbiyle verdik diyeti
.......Atatürk'le, kurduk, Cumhuriyeti

Ayşesi Fatması, cepheye koştu
Bütün askerimiz, savaşda coştu
Atam kazandıkca gönüller hoştu
.......Kurtuluş harbiyle verdik diyeti
.......Atatürk'le, kurduk, Cumhuriyeti

Atamı meçlisin, başkanı seçtik
Bursada düşmanın önüne geçtik
İsmet İnönüyle, Yunanı biçtik
.......Kurtuluş harbiyle verdik diyeti
.......Atatürk'le, kurduk, Cumhuriyeti


Yunanın gözünü, öç, kan bürüdü
Düşman Sakaryaya, doğru yürüdü
Ordumuz Atamla, kat kat büyüdü
.......Kurtuluş harbiyle verdik diyeti
.......Atatürk'le, kurduk, Cumhuriyeti


Kütahyada düşman, perişan oldu
Kaçan Yunanlılar, İzmire doldu
Şavaşarak geri, aldık bu yurdu
.......Kurtuluş harbiyle verdik diyeti
.......Atatürk'le, kurduk, Cumhuriyeti


Düşmanı denize, döküp arındık
Masaya bağımsız, diye alındık
Lozan anlaşması, ile tanındık
.......Kurtuluş harbiyle verdik diyeti
.......Atatürk'le, kurduk, Cumhuriyeti


Necati KEÇELİ
ADANA

Atatürk Portresi

Bana bir Atatürk portresi çiz kardeşim
Heykeltıraşlar gibi haksızlık etmeden
At üstünde olmasa da olur
Bir sokakta insanlar arasında yürürken

Bana bir Atatürk portresi çiz kardeşim
Bir birliği denetlerken olmasa da olur
Ama mutlaka gülerken
Çocuk parkında bir kız çocuğunu salındırırken

Bana bir Atatürk portresi çiz kardeşim
Smokinli olmasa da olur
Kuruyan yapraklar ve kuş sesleriyle
Bir göl kıyısında rakı içerken

Bana bir Atatürk portresi çiz kardeşim
Savaş meydanlarında olmasa da olur
Dudağında sigarası elinde tespih
Bir çiftçiyle çay içerken tavla oynarken

Bana bir Atatürk portresi çiz kardeşim
Artık gülerken olmasa da olur
Başını kaldırmış Anıtkabir den
Ana avrat söverken...

(29 Ekim 92 Fethiye)
Murat Demirci

Atatürk Uyandır Bizi

Atatürk’üm
Bir ulus yarattın özgür
Bir cumhuriyet kurdun tam bağımsız
Bir gelecek gösterdin aydın mı aydın
Bir cennet olacaktı Türkiye
Mutluluk parlayacaktı gözlerinde
Çalışkan insanların

“Bütün umudum gençliktedir”
“Atatürk sizsiniz! gelecek sizindir! ”
Öylesine inandın ve güvendin ki gençliğe
Emanet ettin Cumhuriyeti
Koruyamadık
Affetme bizi

Oysa ne günlerden gelmiştik
Emperyalizmi yere sermiştik
Ulusçuluk demiştin kurtuluşumuz
Nicedir durum değişti
Şovenlik ayrımcılık dincilik türedi
Yıkıyorlar ulusal devleti
Sorgula bizi

Dedin ki ulusuma en iyisi gerektir
Cumhuriyet fazilettir
Kimsesidir kimsesizlerin
Yeni sultanlar yarattık senden sonra
Kapılandık bir avuç çıkarcıya
Yargıla bizi

Laiklikti çağdaşlığın temeli
Sen öldün mezarlardan çıktı hortlaklar
Tekkeler türbeler tarikatlar
Dinciler çıkarcılar yabancılar iktidar
Gör ne hallere düştük
Azarla bizi

Yoksulluk içinde öderken eski borçları
Ayrılmadı doğu batı
Şimdi saldırıyorlar sosyal devlete
Bir talan ve yağma havası üstümüzde
Gitti gidecek Türkiye
Gör halimizi

Devrimcilik
Hedefe akan bir oktu
Akıl ve bilimden başka yol yoktu
Çağdaşlıktı asıl erek
Sen öldün herkes başka bir yol buldu
Devrim durdu Türkiye durdu
Duy sesimizi

Hani üretmeyen insan değildi
Hani köylü ulusun efendisiydi
Sömürüsüz bir dünya düşünmüştün barış içinde
Bir savaş olsa ta uzaklarda
Acısını duyacaktık bedenimizde
Öyle bir toplum olduk ki duyarsız
Ver dersimizi

Bağımsızlık
Geride kaldı dediler inandırıldık
Ne de safmışız kolayca kandırıldık
Uşak olduk emperyalizme
Yasaklandı suçlandı vuruldu değerlerimiz
Parçalandı yıkıldı yok oldu emeklerimiz
Tut elimizi

Ey Atatürk
Emanetini geri al
Kur Kemalist Cumhuriyeti yeniden
İlkelerin tutsun ellerimizden
Fikirlerin yerleşsin bir mıh gibi
Bir daha çıkmasın belleğimizden
Uyandır bizi
Uyandır bizi
Altan Arısoy

Ataturk

Ulke yıkık
Ulke dusman icinde
O yurekte inanc atesi ile yasıyordu
Safi inancti
`Geldikleri gibi giderler` derken
Ve safi yurekti
`Muhtac oldugun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur` derken
Dusman, dusmanlık etmedi
Cehaletin ettigi kadar
Dusman almak istemedi vatanı
Icimizdeki hainlerin vermek istedigi kadar
Simdi din oyuncaktı,
Simdi din silahtı bize yonelen
Saltanat simdi dusmandı en buyuk kötülügü eden
Ve O inanc aniti idi her dusman önünde
Mavi bir huzurdu her bakışı
Sarı bir fırtına idi her adımında
Sevgi seli idi her sözünde
Bir milletin gücü vardi yüreginde
Bir tarihi tasıdı omuzlarında
Türk yorgun
Türk bıkkın
Turk yuregini atesleyecek bir kıvılcıma muhtaç
Ve O gozleri çakmak çakmak verdi yüreğindeki ateşi halkına
Düşman silahlı
Düşman güçlü
Dusman coktu
Her kose bir hain
Her hain dusmandan daha kotu
Ve O inancina sarilmisti
Ve O halkina siginmisti
Tarih degisecekti
Degismeliydi
Simdi uzak asyadan sahlanan kisragin binicisi idi O
Elinde inanc en buyuk silahi
Ozgurluk diyordu saltanat diyenlere
Insan diyordu kulluk diyenlere
Inanc yurektedir diyordu hilafet diyenlere
Egemenlik diyordu siginma isteyenlere
Yuregi bir mesale aydinlatti Turkun yolunu
Bir fidan yeseriyordu vatan topraginda
Silahlarin savasi degildi
Yurek carpismasiydi bu
Bir karis topragin bir insan yuregi ile kazanildigi bir mucadele idi bu
Bir isik yayiliyordu Ankara`nin yureginden butun dunyaya
Ozgurlugun isigi yansiyordu butun esir yureklere
Ve dusman saskin
Dusman korkak
Dusman giden topragin degil
Yayilan ozgurluk ruhunun korkusunda
Bir tarih degisiyordu mavi gozlerin isiginda
Yureklerde yeni bir sayfa aciliyordu ozgurluk adina
Silahlarin degil
Yureklerin carpismasidi bu
Zaferin medeniyete acildigi
Ve bir millet bir ismin isiginda doguyordu
Bir millet bir yuregin inancinda uyaniyordu
Ataturk`un ismi ile yuruyordu bir millet medeniyet yolunda
Ve bir millet Ataturk ismi ile yasatiyordu inancini yureginde …..

21/9/2001
Gassan Satar

Cumhuriyet Türküsü

Ülkem; güzel ülkem; yüreğim senle coşar
Bu topraklar üstünde binlerce şehit yaşar
Cumhuriyet sevdası düşerken cemre cemre
Türk ulusu azimle bin bir engeli aşar ….

Hilal yıldız uğruna dökülen kanlar bizim
Vatan millet uğruna verilen canlar bizim
ATATÜRK ün kurduğu bu birlik gayesinde
Bu topraklar üstünde geçecek günler bizim.

Dalgalanır bayrağım, cumhuriyet tadında
Kutsal bir sevgi yatar TÜRKİYE‘ min adında
Vatan millet ve bayrak kenetlenmiş güçlenmiş
CUMHURİYET sevdası yaşanır vatanımda.

Duysun sesimi cihan; Duysun yerler ve gökler
Bu millet yıllar yılı ATADAN bir ses bekler
Hepimizin yüreği vatan için çarpıyor
Vatan için doğuyor güneş ve doğuyor bebekler…..

TÜRKİYEM; biz sen için can verdik can alırız
TÜRKİYEM; biz adından her lahza can buluruz
CUMHURİYET ülkemin merhemi, tek ilacı
ATATÜRK bu milletin hep olmuştur baş tacı ……




MUSTAFA ÇELEBİ ÇETİNKAYA
18.02.2004 Çarşamba
Mustafa Çelebi Çetinkaya

Kendimi Bazi anlarda Mustafa kemal gibi görüyorum

Kendimi Bazi anlarda Mustafa kemal gibi görüyorum
Eger Onun gibi sagci bi cocugu egitirken
ülkemin dolu ormanlarinda dolasirken
Sahinbeyin anitinda sinirden titredigimde

Bu cok kolay ayni anda ayni seyleri hisetmemiz
Kendini musatafa kemal gibi görmeye
Tabiki bu cok kolay
Onun sayesinde serbest havayı içimize çekmek
Huzurlu bi sekilde koltugumda oturmak
Diger tarafta millionca böcekler
Anadolumun Yüzseneler eski cinarini yikarken
Iyi insanlar yorgun bitkin ac ve sefilik yasarken
Bi anda bi umut doguyor umut olmayan kalplerde
Diger taraftan kafana binlerce keserler isabet ederken
sanki kafani ikiye bölmek isterlermis gibi
ama birden bu keserler kiriliyor
cok zordu adim adim mustafa kemal gibi olmak
elinde bi kürek ve capayla düsmana karsi gelmek
bütün cakalari bogmak sanki birer kedi gibilermis gibi
ve koca tepede dünyaya haykira bilmek

siz bizim ruhumuz
yok edildi
bize gecmisimizi hediye eden
kanimiz her bayir basinda
sizler kalbimizi gururmuzu bogmaya kalktiniz
bi vucut olduk
simdiki zamanin gövdesinde

simdi bu yollarda geziyorlar
ve yesil ormanlarinda ülkenin
her sey bitmis bi sekilde
sanki pismis bi yemek gibi görüyorum kendimi
ama bu ülke kanimizla dolu
bu kanlar cok büyük bi gövde dünyanda
ve bu seni bu ülkede tutuyor.

Bunun icin
Bazen günes batarken ve ben gökyüzünü
Izlerken hersey bin sefer gözümün önünde ucusuyor
Bu ülke icin yapilanlar
Ve bu anlarda
Aci badem gibi ögreniyorum nelerin büyüdügünü bu topraklarda
Bu anlarda kendimi mustafa kemal gibi görüyorum
Düsünmeden hesaba katamiyorum
Ülkemdeki bütün ciceklerin acmasi
Sadece onun ruhunun sayesinde olmasi

Bazen bitkin ve harap bi yüzde görüyorum
Dedemin eski resminde o gecen zamani

Bazende mustafa kemal antepli bi
Askerin gözlerinde görülüyor


Ben bu dünyaya Atatürk diyorum
Bi adam gibi
Her koltuguma rahat bi sekilde oturdugumda mutlu oluyorum
Kendimi ve onu bütün gözlerde gördügüm zaman
Bütün insanlarin icinde omuz omuza oldugumda
Gururlu bi sekilde yoluma devam ediyorum
Iste o an kendimi mustafa kemal gibi görüyorum

Simdi mesela onun hakinda konusurken
Bütün yaylar gerilir kalbimde
Ve binlerce oklar gelecek günler icin
Ben kiriyorum Atamin sert yumrugu gibi


Bazen bi cocuk gibi düsünüyorum onu
Bisiler sakliyor her zaman ermis birisi gibi
Onun gizli bakisinda
O insanlarin kalbini yakmasini becerdi
Güzel bi siir gibi

Bazen onlari görüyorum
Mustafa kemale benziyorlar
Kuvetli köyler
Ekim ekiyorlar tarlalarina
Ellerini öyle hareket etiriyorlarki
Sanki bi siir söylüyorlar
Benim gözlerim tohum simsekleri
Topraga inen
Bu tarlaya ekemessin
Buğday tanesi olamazsin
Benim miletime karşı.


Gaziantep 18 Mai 1984
Mehmet Kara

Sen gittin gideli bu yaşamalardan

Gözlerim gözlerime yürür denizler

Bütün günlerin kucağında ay aydın

Koca bir ölümü besler geceler

Böyle her Tanrı'nın günü Mustafa Kemal'im

Acı yalnızlıklar böler duygularımı

Bunca ortamlarımda kara bir türkü

Kahrı yakar dudaklarımı...

Abdülkadir BULUT

Atatürk

Bir gün sordum babama,
Atatürk neden büyük?
Çocuğum dedi bana,
Onu seviyor her Türk.

Onu biz değil yalnız
Üstün tanır her millet.
En büyük eseridir,
Kurduğu Cumhuriyet.

Çok kötü bir zamanda,
Uçurumdaydı vatan.
O büyük kahramandı,
Yurdumuzu kurtaran.

Kalbimiz sevgi dolu,
Yol gösteren O, Türk'e.
Yolumuz O'nun yolu,
Saygı duy Atatürk'e.

İ.Hakkı Talas

AĞLAYALIM ATATÜRK'E

Ağlayalım Atatürk'e
Bütün dünya kan ağladı
Süleyman olmuştu mülke
Geldi ecel, can ağladı

Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Atatürk'e erdi zeval
Memur mebusan ağladı

Atatürk'ün eserleri
Söyleyecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı

Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türke terketti
Döndü çarh devran ağladı

Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnön'İsmet
Gözlerimiz kan ağladı

Tren hattı tayyareler
Tükler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı

Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tümen ağladı

Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı

Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, düşman ağladı

Aşık Veysel

NEDİR SEVİ

Öküzsüz toprağı sürüp
Aç yorgun dönünce
Ekmektir sevi

Serptiğin tohum senin
Seninse biçeceğin başaklar
Topraktır sevi

Acıların bölünür
Bölünürse ikiye yürek
Kadındır sevi

Kelepçe olursa biliklerinde çaresizlik
Ulaşmak için özgürlüğe
Silahtır sevi

Dalgalansın diye gönderde
Koşmak cepheden cepheye korkusuz
Bayraktır sevi

Aydınlığa dönüşür karanlık
Mavi gözlerine bakınca
Ata'dır sevi

Mahmut Turgut

MUSTAFA KEMAL�CE

Ve bir Erzurum sabahında
Uzun bir savaşı düşündüm
Mustafa Kemal'ce

Büyüdü ellerim ve gözlerim
Sakarya'nın doğu yakasında
Dağda bir geyik gibi

O zaman çizdi Seddülbahir'i
Alaca şekillerde Mustafa Kemal
Savaş haritasına

Sonra barut kurşun ve kan
Bir nice güneşi çağırdım
Mustafa Kemal'in otağına

Abdülkadir Bulut

ATATÜRK DESTANI

Doğuşun güneş gibi, ışık tuttu cihana,
Dehandan ilham alan, insanlık hayran sana.
Senin soyundan olmak mutluluk verir bana,
Berrak fikir çeşmenden içelim kana kana.

MİLLETİMİN TALİHİ GÖNÜLLERİN BURCUSUN
EBEDİ DEVLETİMİN TEMELİNİN HARCISIN

Geçmişi geleceğe kenetleyen bir bağsın,
Türklüğün gururusun tek başına bir çağsın.
Binyıllar geçse bile, aşınmayan bir dağsın.
Ölmez eserlerinle, sen ebediyen sağsın.

MİLLETİMİN TALİHİ GÖNÜLLERİN BURCUSUN
EBEDİ DEVLETİMİN TEMELİNİN HARCISIN

Örnek oldu dünyaya senin kurduğun devlet,
İnsanlığı kapsadı, dalga dalga hürriyet.
Fikirlerinden doğdu sayısız Cumhuriyet,
Benliğinden fışkırır alev alev bir kudret.


MİLLETİMİN TALİHİ GÖNÜLLERİN BURCUSUN
EBEDİ DEVLETİMİN TEMELİNİN HARCISIN


Savaşlarda kartaldın, barışta bir güvercin.
Ömründe düşünmedin, ne kötülük nede kin.
Zaferi kazanmadan, kılıcın bilmezdi kın.
Mutlu yarınlar çizen, sen ebedi öndersin.

MİLLETİMİN TALİHİ GÖNÜLLERİN BURCUSUN
EBEDİ DEVLETİMİN TEMELİNİN HARCISIN

Sen tarihe yön veren, eğilmeyen bir başsın,
İnsanlığın ufkunu aydınlatan güneşsin,
Kalbimizdeki inanç, gözümüzdeki yaşsın.
Milli benliğimizi, sıcak tutan ateşsin.


MİLLETİMİN TALİHİ GÖNÜLLERİN BURCUSUN
EBEDİ DEVLETİMİN TEMELİNİN HARCISIN

“Hürriyet ve İstiklal karakterimdir” dedin,
Türk’ün büyüklüğünü gözler önüne serdin,
“Yurtta Sulh, Cihanda Sulh” parolasını verdin,
Her söylediğin sözde “Türk’e mutluluk” derdin.


MİLLETİMİN TALİHİ GÖNÜLLERİN BURCUSUN
EBEDİ DEVLETİMİN TEMELİNİN HARCISIN

DURSUN YAŞA

MUSTAFA KEMAL

Dağ başını efkâr almış
Gümüş dere durmaz ağlar
Gözyaşından kana kesmiş gözlerim
Ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
Ağlar ağlar cihan ağlar
Mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
Altmış üç ilimiz altmış üç yetim
Yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
Her geçen seni bizden parça parça götürür
Mustafa'm Mustafa Kemal'im

Diz dövdüm
Gözlerim şavkı aktı sakarya'nın suyuna
Sakarya'nın suları nâmın söyleşir
Hemşehrim sakarya öksüz sakarya
Ankara'dan uçan kuşlar
Kemal'im der günler günü çağrışır
Kahrolur bulutlara karışır
Gök bulut yaşmak bulut
Uca dağlar dev boyunlu morca dağlar
Divan durmuş bekleşir
Mustafa'm Mustafa Kemal'im

Nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin
Çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin
Şol yüzünde güneş südü sıcaklık
Ellerinden öperim Mustafa Kemal
Senin dalın yaprağın biz senin fidanların
Biz bunları yapmadık
Sen elbette bilirsin bilirsin Mustafa Kemal
Elsiz ayaksız bir yeşil yılan
Yaptıklarını yıkıyorlar Mustafa Kemal
Hani bir vakitler Kubilay'ı kestiler
Çün buyurdun kesenleri astılar
Sen uyudun asılanlar dirildi
Mustafa'm Mustafa Kemal'im


Karalar kuşanmış Karadeniz akmam diyor
Dokunmayın ağlamaktan bıkmam diyor
Bu gece kıyamet gecesi bu vapur bandırma vapuru
Yattığı yer nur olsun Mustafa Kemal
Ben ölümden korkmam diyor
Korkmam diyen dilleri toz oldu toprak oldu
Değirmen döndü dolandı yıllar oldu
Bir kusur işledik bağışlar mı kimbilir
O bize öğretmedi kazan kaldırmasını
Günahı vebali öğretenin boynuna
Erdirip oldurana ana avrat sövmesini
Yüreğim kırıldı kanım kurudu
Var git Karadeniz var git başımdan
Mızıka çalındı düğün mü sandın
Bir yol koyup gideni gelir mi sandın
Mustafa'm Mustafa Kemal'im

Ankara'nın taşına bak
Tut ki baktım uzar gider efkârım
Çayır ağlar çimen ağlar ben ağlarım
Gözlerimin yaşına bak
Ankara kalesi'nde rasattepe'de
Bir akça şahan gezer dolanır
Yaşın yaşın mezarını aranır
Şu dünyanın işine bak
Mustafa'm Mustafa Kemal'im

ATTİLLA İLHAN

Ey milletim,
Ben, Mustafa Kemal'im...
Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
Hâlâ en hakiki mürşit, değilse ilim,
Kurusun damağım, dilim.
Özür dilerim...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...




*




Özgürlük hâlâ,
En yüce değer
Değilse eğer...
Prangalı kalsın diyorsanız, köleler...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...




*




Yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
Ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı,
Baş tacı edebiliyorsanız
Sanatın içine tüküren adamı...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...




*




Yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın.
Anlamı kalmadıysa
Yurtta sulh, dünyada barışın.
Eğer varsa ödülü, silahlanmayla yarışın.

Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...




*




Özlediyseniz fesi, peçeyi.
Aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.
Hâlâ medet umuyorsanız
Şıhtan, şeyhten, dervişten.
Şifa buluyorsanız,
Muskadan, üfürükçüden...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...




*




Eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek...

Kara çarşafa girsin diyorsanız,
Yobazın gazabından ürkerek...
Diyorsanız ki, okumasın Kadınımız, kızımız;

Budur bizim alın yazımız...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi...




*




Fazla geldiyse size,
Hürriyet, Cumhuriyet...
Özlemini çekiyorsanız,
Saltanatın, sultanın...
Hâlâ önemini anlayamadıysanız,
Millet olmanın...
Kul olun, ümmet kalın,
Fetvasını bekleyin, Şeyhülislamın...
Unutun tüm dediklerimi.
Yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
RAHAT BIRAKIN BENİ..."

ATATÜRK VE CUMHURİYET

Baş eğmişken önünde altı asır her zorluk,
Göçtü bir çınar gibi koca imparatorluk!..
Çatırdattı bu göçüş göklerini vatanın,
Duyunca silkindi Türk narasını "Ata"nın!...

Haykırdı kadın, erkek: "İhtilâl var, ihtilâl"!
Çiğnenemez yerlerde mübarek, şanlı hilâl...
Alev alev bayrağım kızıllıklarda yandı,
Bütün millet "Kemal"in etrafında toplandı!..

Dönünce yurt ananın gözleri bir pınara
Can verdi ulu tanrım bu devrilen çınara!..
Saldı o yeniden kök, filiz, gövde, dal budak:
Irkının şahlanışı ısırttı "Garb"a dudak!..

Çekince Mehmetçik'ler kılıçları kınından,
Göl göl oldu her taraf korkak düşman kanından!
Birleşti siperlerde gazilerle, şehitler,
Yeni bir düzen verdi dünyaya koç yiğitler!..

Dile gelince otuz asırlık şanlı mazi,
Türk'ün kara bahtını ağarttı "Büyük Gazi"!..
Son verip bu cenkte biz binbir kötü niyete,
Kavuştuk sevgilimiz: İstiklâl, hürriyetle!..

Değildir zindan artık bize Anadolu'muz,
Cumhuriyet nuruyla aydınlandı yolumuz!..
Onun kutsal sevgisi taşıyor içimizden,
Gökler dolusu selâm, ölmez "Ata"ya bizden!..

Cemal Oğuz ÖCAL