==CESARET BU==

Üniversitenin büyük amfisinde 800 kişinin katıldığı bir imtihan...

Süre iki saat... Profesör son derece sert ve sürenin esnetilmesine

imkân yok.

Cevapları yetiştiremeyen kalıyor. Bu yüzden bütün talebeler harıl

harıl kâğıt dolduruyorlar.

Ama birisi ağırdan gidiyor. Biraz düş ünüyor biraz yazıyor. Hiç

aceleci bir hâli yok.

Derken süre doluyor. "Getirin kâğıtları çocuklar" diyor profesör ve

herkes bitirebildiği kadarıyla kâğıdını getirip masanın üzerine koyuyor.

Veren çıkıyor, veren çıkıyor, masanın üzerindeki kâğıtlar birikiyor.

Sınıfta hiç talebe kalmıyor. Bir kişi hâriç. Bizim ağırdan giden

talebe Hiç istifini bozmadan yazmaya devâm ediyor.

Böylece biraz daha zaman geçtikten sonra, bizimki kalkıp kürsüye

gidiyor ve kâğıdını bir sonraki ders için hazırlıklarını tamamlamakta

olan profesöre uzatıyor.

Profesör kızarak: -Hayır! Çok geç kaldın. Artık senin kâğıdını alamam...

Bizimki ters ters bakıyor:

Sen benim kim olduğumu biliyor musun?

Yoo, aslında bilmiyorum. Ne olacak?

Talebe bakışlarını dikleştirerek tekrar soruyor:

Sen benim kim olduğumu biliyor musun?

Hayır bilmiyorum! Üstelik bu hiç de mühim değil!

İyi öyleyse, diyor bizimki ve yığılı duran imtihan kâğıtlarının bir

kısmını kaldırıyor ve araya kendi kâğıdını koyup kâğıtları tekrar düzeltiyor

Sonra da: -İyi günler hocam, deyip profesörün şaşkın bakışları

arasında yürüyüp gidiyor."

İşte BeN BuNa CesaRet + ZeKa Derim..

bence profesörün iyi niyetinden kaynaklamış bu rahatlık

ali_tete demiş ki:bence profesörün iyi niyetinden kaynaklamış bu rahatlık

bende değil iyi niyetinden kaynaklamış olsaydı o kağıdı alırdı ama almamış
en sonundada zaten çocuk benim kim olduğu biliyomusun diyerek şaşkınlığa uğratıyor... sonrada kağırların arasına koyuyo bulmasıda çok çok zor en az 100 kişinin kağıdı vardır vede o çocuğun adını bilmiyordur bende öyle bişey yapmak isterim ama nerdeee

Fazla zekiiii bi öğrenciii,zekasına güvendi galiba böyle bi duruma cesaret ederken..

helal olsun çocuğa. iyi yapmışo profesöre...

aferin be çocuğa